ZESPÓŁ SZKOLNO-PRZEDSZKOLNY NR 1 W NISKU Publiczna Szkoła Podstawowa nr 4 i Przedszkole nr 2

Ksiądz Jan Twardowski napisał: „Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych”.

Szanowna pogrążona w smutku Rodzino Zmarłej! Czcigodny Księże Proboszczu! Drodzy Przyjaciele i Znajomi śp. Marii!  Nauczyciele, Pracownicy, Absolwenci oraz Uczniowie szkoły podstawowej w Nisku - Podwolinie. Szanowni  Uczestnicy Pogrzebu!

         Zebraliśmy się tutaj w ten grudniowy dzień, aby pożegnać Panią Marię Mazur, dyrektora szkoły, nauczycielkę, wspaniałego pedagoga, a przede wszystkim, dobrego, wspaniałego Człowieka o wielkim sercu i umyśle.

Jej dobroć, życzliwość i serdeczność wobec innych ludzi oraz niezwykle wysoka kultura osobista czyniły z niej osobę bardzo lubianą i szanowaną. Pani Maria Mazur była nie tylko dyrektorem szkoły, ale również wspaniałą nauczycielką i wychowawczynią wielu pokoleń uczniów i nauczycieli,  która niemal całe życie zawodowe spędziła wśród naszej  społeczności. Pracę zawodową Pani Maria Mazur rozpoczęła w 1957 r. w szkole podstawowej w Ulanowie, by rok później przenieść się do Niska – Podwoliny.

Rozwój oświaty na naszym osiedlu był Pani Marii Mazur szczególnie bliski.
W sprowadzonym ze Stalowej Woli baraku przy ogromnym wsparciu i zaangażowaniu lokalnej społeczności Państwo Mazurowie utworzyli szkołę podstawową, którą wspólnie kierowali od 1958 przez 31 lat.  Najpierw tę funkcję pełnił przez 25 lat jej zmarły przed 5-ciu laty mąż ś.p. Pan Eugeniusz Mazur, a następnie żegnana przez nas w dniu dzisiejszym ś.p. Pani Maria Mazur.

Z inicjatywy  ś.p. Marii Mazur i jej męża w1969 roku powołano Komitet Budowy Szkoły, a dzięki współpracy z rodzicami i środowiskiem lokalnym po 10 latach  budowy oddano nowy budynek szkoły, która stała się nie tylko placówką edukacyjną,  ale także placówką kulturalną, skupiającą wokół swych działań całą społeczność lokalną.

Zmarła Pani Maria Mazur w zawodzie nauczyciela przepracowała prawie 35 lat i chociaż przeszła na zasłużoną emeryturę, zawsze pamiętała o naszej szkole, która przez wiele lat była nie tylko jej miejscem pracy, ale również zamieszkania. Wraz z mężem żywo interesowała się szkolnym życiem. Cieszyły ją wszystkie sukcesy, zmiany na lepsze, martwiły sprawy trudne.

Zawsze skromna, pogodna, życzliwa, pełna poświęcenia i zaangażowania we wszystko, co robiła. Serce Pani Marii Mazur na zawsze pozostało w szkole, którą wraz z mężem tworzyła od podstaw.

Nieodżałowanej pamięci Pani Maria Mazur na zawsze pozostanie cząstką naszej historii i na zawsze pozostanie w naszych sercach i pamięci.

Pani Mario, dzisiaj, tu, w tym kościele i w tej drodze na racławicki cmentarz trwa Pani Ostatnia Rada Pedagogiczna, w której bierze udział cała społeczność Zespołu Szkolno – Przedszkolnego nr 1 w Nisku – nauczyciele, pracownicy szkoły, uczniowie wraz z rodzicami. Są z nami absolwenci, których przez lata pracy tak wielu Pani wykształciła. Są wreszcie wszyscy Ci, którym była Pani bliska – Pani przyjaciele i znajomi. Przyszliśmy z potrzeby serca, podziękować Pani za Pani dobro i mądrość!

Pani Mario, pozostanie Pani na zawsze w pamięci nie tylko rodziny, ale również przyjaciół, wdzięcznych uczniów, rodziców i nauczycieli, a Miłosierny Bóg niech da Pani wieczny odpoczynek. Spoczywaj w pokoju! Dziękujemy!